آنچنانکه خاک در خود ریشه های تاک را
عصمت باران نمی شوید گناه خاک را
دوست دارم ، دوست دارم این شب نمناک را
هر نسیمی که نصیب از گل و باران ببرد
می تواند خبر از مصر به کنعان ببرد
آه از عشق که یک مرتبه تصمیم گرفت:
یوسف از چاه درآورده به زندان ببرد
وای بر تلخی فرجام رعیت پسری
که بخواهد دلی از دختر یک خان ببرد ادامه مطلب ...
تا زودتر از واقعه گویم گله ها را
در من اثرِ سخت ترین زلزله ها را
از بس که گره زد به گره حوصله ها را
ادامه مطلب ...
لحظه‌ی دیدار نزدیک است
باز من دیوانه‌ام، مستمتنگ آب از روزهای قبل خالی تر شده است
زندگی در دوستی با مرگ عالی تر شده است
هر نگاهی می تواند خلوتم را بشکند
کوزه ی تنهایی روحم سفالی تر شده است
آخرین لبخند او هم غرق خواهد شد در آب
ماه در مرداب این شب ها هلالی تر شده است ادامه مطلب ...
همین که هستی و این لحظه های زیبا هست
همین که هستم و طومار آرزو ها هست
همین که صحبت دیشب کشید تا امشب
همین که امشب مان را پلی به فردا هست
همین که هستی و در هستی تو من هستم
همین که هست ، مرا نیست، نیست ، اما هست
ادامه مطلب ...