روبرویــم بنشین و غزلـــی تـازه بخـــوان...
زیر باران بنشینیم کـه باران خــــوب است
گم شدن با تو در انبوه خیابان خوب است
با تــو بی تابی و بی خوابـی و دل مشغولی
با تو حال خوش و احوال پریشان خوب است
پیر
مانند من آسیمه سر و دربدری نیست
بسیار برای تو نوشتم غم خود را
بسیار مرا نامه ، ولی نامه بری نیست
یک عمر قفس بست مسیر نفسم را
حالا که دری هست مرا بال و پری نیست
رفتنــــی هستـــم ،اگرباز کنـــی راه مرا
دل پاییــــز نـــدارد غـــم جانکــــــاه مـرا
رفتنــــی هستـــم ،اگرباز کنـــی راه مرا
رفتـــــم،اما نرســیدم به تو،دریا نشــــدم
مانـــــدی،اما نرســـانـدی به خــدا آه مرا
تو فقط پلک بزن،کار تو جـاری شــدن است
به قدر خوردن یک چای تلخ با من باش...
بی خیالت سر نکردم، بی خیالم سر مکن
خواب را در چشم های خسته ام باور مکن
اختیارت را به دست باد جادوگر مده
پیش مردم زلف هایت را پریشان تر مکن
امر کن تا بر لب سرخ تو عاشق تر شوم
نامسلمانا! لبم را نهی از منکر مکن
شیرین تویی و مبدا شعرم لبان توست...
باغم، به روشنایی مهتاب قانعم
بیداری ام کنار تو ممکن نبوده است
حالا به چشم های تو در خواب قانعم
چشم تو صحن مسجدی آرام و دوردست
می آیم و به گوشه ی محراب قانعم
ادامه مطلب ...
چیزی بگو پیامبر بی کتاب من !
با یاد چشمهای تو خوب است خواب ِ من
از ابرهــا کناره بگیر آفتاب من !
رو بر کدام قبله به چشم تو میرسم ؟
چیزی بگو پیامبر بی کتاب من !
چشم تو را کجای جهان جست و جو کنم ؟
پایان بده به تاب و تب ِ بی حساب من ادامه مطلب ...