دختر حافظ

دختر ِ حافظ! کجایی؟ آفتاب آورده ام
زیر ِ باران، کوزه بر دوشم شراب آورده ام

خانه های ِ خشتی و پرچین ِ دورش سرو ِ ناز
شهر ِ شیراز است یا من رو به خاب آورده ام؟

بس که ماندم پشت ِ در، کوبه صدایش شد بلند
باز کن در را که شوق ِ بی حساب آورده ام

رفته بابا قصر ِ بو اسحاق یا شاه ِ شجاع؟
من هرآنچه گفته را در یک کتاب آورده ام 
ادامه مطلب ...

او بر نمیگردد :'(

بغل کن بالشـــت را بعد از این او برنمیــــــــگردد
بهار ِ مملو از گلهــــای ِ شب بو برنمیــــــــــگردد

خودت دستی بکش روی ِ سرت خود را نوازش کن
سرانگشتی که میزد شـــانه بر مو برنمیـــــگردد

دلت پر میـــکشد میدانم اما چاره تنهـــایی ست
به این دریـــــاچه دیگر تا ابد قو برنمیـــــــــــگردد 
ادامه مطلب ...

شیشه ای کردی مرا !!!

روسری را پس بزن تا شورش ِ بادت شوم 

شهر را درهم بریزم شور ِ فریادت شوم


ای فدای ِ بوسه ات شیرین ِ کرمانشاهی ام! 

بعد ِ چندین قرن باید باز فرهادت شوم


چشم ِ تریاکی تو کم بود عینک هم زدی؟! 

شیشه ای کردی مرا تا خوب معتادت شوم


تیز کن چاقوی ِ زن/جانی خود را بیشتر 

اخم کن تا کشته ی ِ ابروی جلادت شوم  ادامه مطلب ...

آن روزها...

آن روزهـــــا هر ســایه رنگــش ارغـــوانی بود 

در گــــاری ِ هر دوره گردی مهـــــــــربانی بود


پشت ِ تمــــــام ِ بامـــــــها باران که نخ میداد 

هر بـــادبـــادک بـــــاله اش رنگین کمانی بود


در شُرشُر ِ فــــــــوّاره اش پروانه میرقصیـــــد 

آن حوض ِ کاشی که به دورش شمعدانی بود


شبهای ِ برفی دور ِ کرسی، قصـــه و چــایی 

مادربــــزرگ و عینــــکی ته استـــــــکانی بود  ادامه مطلب ...

شبیه تار ِ تنها مانده ی ِ شهنـــــاز، دلتنگم...

نمیدانم چرا پیش ِ منی و باز دلتنــــگم 
چنان پیغمبری تنها و بی اعجاز دلتنگم

به روی ِ تو که پشت ِ پنجره هاشور ِ بارانی 
اگرچه میکنم آغوش ِ خود را باز، دلتنـگم

نخی از دود ِ سیگارم به سویت چشم میدوزد 
چه می آید به قدت اینهــــمه ابراز: دلتنــگم

به چشمان ِ تو این جعبه سیاهت خیره می مانم 
کنار ِ صنــــــــدلی ِ خالـــــــــــی ِ پرواز دلتنگم

جهان ِ بی تو هر لحظه اضافه خدمتی تلخ است 
به خط نامه هــــــــای ِ آخر ِ سرباز، دلتنگم 
ادامه مطلب ...

وای نه!

فکر کن باران شبی نم نم بیاید، وای نه

یار ِ مو خرمایی ات از بم بیاید، وای نه


بعد ِ عمری دست دور ِ گردنت جای ِ سلام

بوسه با هر "دوستت دارم" بیاید، وای نه


تو بپرسی: عاشقم هستی چه اندازه؟ و من

هرچه بشمارم ستاره کم بیاید، وای نه


از قلم موی ِ اجاق و مینیاتورهای ِ دود

چایی ِ قوری ِ چینی دم بیاید، وای نه 

ادامه مطلب ...

گریان شدند از شعر ِ من اهل ِ قبور امشب...

عشقم! چه می آید به تو این تاج و تور امشب 
این چشم ِ آهو سرمــــه و موهای ِ بور امشب

مهتاب ِ من! زیبایی ات غوغـــــاتر از غوغاست 
محشرتری از هرچه تندیــــــــس ِ بلور امشب

امشب عروسی ِ تو هست، این اشک یعنی چه؟
باید عزیـــــزم بیش از این باشی صبور امشب 
ادامه مطلب ...

فصل پاییز رسید

بیستم مهرماه سالروز تولد خواجه شیراز و شعری از شهراد میدری


فصل ِ پاییز رسید و خبر از باد آمد

پیشواز ِ قدمش عشق به فریاد آمد


برق افتاد در آیینه که چشمت روشن

آفرین بر قلم ِ حضرت ِ استاد آمد


ماه لبخند به مادر شدن ِ حوا زد

تا در آغوش ِ خدا گریه ی ِ نوزاد آمد  ادامه مطلب ...

حق ِ یوسف شدن ِ من به خدا چاه نبود...

دم ِ هر بازدمـــــــم گرم که جز آه نبود 

زندگــی غیر ِ همین واژه ی ِ کوتاه نبود


پیله در حسرت ِ پروانگی ات شعر شدم 

هیچ کس را به شب ِ "منزوی"ام راه نبود


گوشه ابروی ِ هلال ِ تو حرامم شد و باز 

خبری از به زمیـــن آمــــــدن ِ ماه نبود 

ادامه مطلب ...

این عشق درآورده به زانو من را ...

بچه ام عاشق ِ چشم ِ شکلاتی شده ام 

پا زمین کوب ِ لب ِ آب نباتی شده ام


بس که این عشق درآورده به زانو من را 

چند وقتی ست که دلبسته ی ِ تاتی شده ام


خنده های ِ تو به من سرکشی آموخته است 

بی جهت نیست که شورشگر و خاطی شده ام  ادامه مطلب ...

باید که لگدکوب شود خوشه ی بغضت!

بی پشت و پناهی چه بخواهی چه نخواهی 

محکوم به آهی چه بخواهی چه نخواهی

دلتنگی و هر ثانیه یک قرن شکنجه ست 

هی خیره به راهی چه بخواهی چه نخواهی

هرچند که او رفته ولی بر در و دیوار 

جا مانده نگاهی چه بخواهی چه نخواهی  

ادامه مطلب ...

هر آن شعری که می گویم برای توست بانویم!

جهان اردی جهنم بود پیش از آمدن هایت
نمیگنجید در باور شود روزی تو پیدایت
خدا یک شب گل مینا به دست مهر داد و بعد
چکید از آسمان باران به گلبرگ نفس هایت
نسیم از کوچه باغ سبز نامت آمد و رد شد
شمیم گریه ای پیچید در آغوش دنیایت 
ادامه مطلب ...

قرنها هست که آن چشم، بلا می ریزد

این پدر سوخته هی قهوه چرا میریزد؟ 

قهوه ی ترک چرا از لج ما میریزد؟!

بی شرف کافه بهم ریخته ول کن هم نیست 

دل جدا، بوسه جدا، عشوه جدا میریزد

صف کشیدند همه پشت دو پلکش چه بلند 

از خدا خواسته او هم که بلا میریزد

هیچ کس مشتری خاطر ما دیگر نیست 

بس که او خنده کنان ناز و ادا میریزد 

ادامه مطلب ...

کم کم عادت میکنی...

اولش سخت است اما کم کم عادت میکنی

تازه میفهمی که هستی با غم عادت میکنی

آه.. میدانم ته آواری اما چاره چیست

مثل بسطامی به زیر این بم عادت میکنی

کافی است آرام پلکت را ببندی تا ابد

با صدای گریه های آدم عادت میکنی

خم به ابرویت نیاور مثل تختی خاک شو

بعد از این با زیرهای یک خم عادت میکنی  ادامه مطلب ...

من ناز نمیکشم دلت خواست برو...

من ناز نمیکشم دلت خواست برو 

کج کج نکنم نگاه و یکراست برو

هرجور که مایلی بزن قید مرا 

هرچند دلم یکه و تنهاست، برو

دیگر نکشم منت مهتابت را 

تاریکی از این به بعد زیباست، برو 

ادامه مطلب ...

بلند شو! نوروز است!

هر گل که شکفته شعله ای پر سوز است


هـر سبــزه، سوار ِجنــگی پیــــــــروز است


انــداختــــه ایم سفـــــره ای بـــــر خـــاکت


کــوروش؛ پــدرم ! بـلنـد شـو، نـــوروز است


"شهراد میدری"