برایم چای می ریزد...
مزیّن می کند وقتی که با قالیچه ایوان را
فراهم می کنم من هم بساط چای و قندان را
برایم چای می ریزد، دو بیتی شعر می خواند
لبش با قند، می بخشد به من طعمی دو چندان را
دو چشمش سنگ نیشابور را در یاد می آرد
تراش قامت اش اسلیمی قالی کاشان را
ادامه مطلب ...
به جرم اینکه دلم آه هست و آهن نیست
به جرم اینکه دلم آه هست و آهن نیستکسی به جز تو در این روزگار با من نیست
دریغ از این که مرا صد هزار گردن نیست
« زنی چنین که تویی جز تو هیچ کس زن نیست»
