تو رفتهای دل دیوانهای گذاشتهای
دوباره آمدهای دانهای گذاشتهای
برای حسرت من بوسهای فرستادی
کنار آینهای شانهای گذاشتهای
درست آمدهای این دل من است، فقط
قدم به خانهی ویرانهای گذاشتهای
طبیعیاند! به این لرزهها نگاه نکن
که سر به شانهی دیوانهای گذاشتهای
حرام باد به تو بوسهام اگر روزی
محل به خندهی بیگانهای گذاشتهای
مهدی فرجی