دم ِ هر بازدمـــــــم گرم که جز آه نبود
زندگــی غیر ِ همین واژه ی ِ کوتاه نبود
پیله در حسرت ِ پروانگی ات شعر شدم
هیچ کس را به شب ِ "منزوی"ام راه نبود
گوشه ابروی ِ هلال ِ تو حرامم شد و باز
خبری از به زمیـــن آمــــــدن ِ ماه نبود
من عزیزت نشده پیرهنم خونی شد!
حق ِ یوسف شدن ِ من به خدا چاه نبود
با نخستین حرکت راه به رویم بستند
مات ِ شطرنج ِ جهانی که در آن شاه نبود
حل نشد جدول ِ دلتنگی ِ من بعد از تو
جای ِ خالی ِ حروف ِ تو به دلخاه نبود
من همان نقطه ی ِ آواز ِ فرو ریخته ام
که فرو ریخ/تنم جز غم ِ جانکاه نبود
از ازل قسمت ِ من "ما" نشدن بود ولی
چه کنم عشق از این مسئله آگاه نبود
"شهراد میدری"