دل نهــــادن بر پشیـــمــــانی چـه سود؟
کـــــان پشیـــمان سوز ِ مهرافزا گـذشت
نــازنیــــنا! ســـرگــــــرانــــی تــا بچـــند؟
تــا بـجـنبــی ، روزگـــار از مـــا گـــذشت
ســـایـــه، بــر دامــــان ِ مــغرب پا کشید
آفـتــاب، از ســیـنـه ی صحـــرا گـــذشت ادامه مطلب ...
آتش نکشد چون گل روی تو زبانه
ای مرغ دل از عشق رخت، مست ترانه
بگذار که بوسم لب و در پای تو افتم
از شیب هوس پرور آن مَرمَر شانه
چون غنچۀ سر برزده از سینۀ برف است
پستان تو بر سینه و نافت به میانه
ادامه مطلب ...تـرســم ز فــرط شعــبده، چندان خرت کنند
تــا داســـتان عشـــق وطـــن بــــاورت کنند
من، رفتم از چنین ره و دیدم سزای خویش
بس کــن تو، ورنه خـاک وطن بر سرت کنند
گـــیرم، ز دست چـــــون تو نخیـــزد خیانتی
خدمت مکـــن، که رنجه به صد کیفرت کنند
ادامه مطلب ...