سر می کشد ز سینه ی مشتاق ِ ما نگاه
تاکی بشوق ِ عشق ِ تو محروم و بی پناه
صدها غزل برای حضورت به صف شده
صدها نفس گرفته ازین صبر ِ روسیاه
آقای من ، خجل ، ز دعاهای انتظار
درمانده ای شکسته دلم غرق ِاشک و آه
اینجا هوای خانه ی دلها شده غریب
اینجا گرفته بوی غریبی هوای چاه
ای تک سوار ِ قبله ی امید ِ شیعیان
چشمان ِمنتظر شده بی رنگ ِ خط ِ راه
آقا بیا که قد ِ صنوبر خمیده است
ظلمت کشیده پرده ی شب را به صبحگاه
دیگر نمانده قدرت ِ صبری ، عنایتی
بگشا گره ز پرده ی پنهان ِ روی ماه
طلعت خیاط پیشه (طلی کرمانی)