چیست سرانجام پریشانی من؟
خسته ام،چیست سرانجام پریشانی من؟
فاصله چند قدم مانده به ویرانی من؟
ابردر حیرت خونگریه ی شبهای من است
باد،مبهوت ازین دست پریشانی من
به کجا می رود این قافله جز مرز جنون
به کجا قافله ی بی سر و سامانی من؟
بی بهاری که تویی،حق بده از خواب گران
برنمی خیزد اگر روح زمستانی من
قصه ی غربتم امروزی و دیروزی نیست
مهرش از روز ازل خورده به پیشانی من
قصه این بود که بر صفحه ی تقدیر دلم
نزند نقش به جز دربدری مانی من
روز و شب چشم به در دوخته ام با حسرت
تا که ای مرگ بیایی تو به مهمانی من...
سید جعفر عزیزی
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد