خط خطی شبانه
خسته ام- چون شمعِ بی حاصل - از این دارالظلام
نا امیدم از فلک، چون زخمِ گز از التیام
زین جهانِ سفله دلگیرم که هستند اندر او
ناجوانمردان شریف و رهزنان والا مقام!
روزگارِ نا بسامانی که از جادوش هست،
خونِ حق گویان حلال و نقدِ بدکاران حرام!
کاندر او از نصِّ قرآن گوی سبقت برده است،
با دوصد "اما" و "زیرا" حُکمِ آیاتِ عظام!!
اُف به این دنیا که از بهر متاع اندکش،
خواجه بالا می رود از "پاچه ی" حاجی قوام!!
حسین جنتی
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد