صدایم کن
تصنیف زیبا و خاطره انگیز "صدایم کن" با صدای استاد علیرضا افتخاری از آلبومی با همین نام. زیباست بشنوید و دانلود کنید.
متن تصنیف در ادامه
رفتم که رفتم
تصنیف زیبای "رفتم که رفتم" اولین بار با آهنگسازی جاویدان نام علی تجویدی و صدای بی نظیر بانو مرضیه بر روی شعری از معینی کرمانشاهی اجرا شد. بعدها خوانندگان دیگری نیز این ترانه را اجرا کردند. از میان چندین اجرای این اثر، بعد از بانو مرضیه بی شک اجرای علیرضا افتخاری قابل تامل و شنیدن است که تقدیم می شود. این اثر را در شکنج بشنوید و دانلود کنید.
دانلود با حجم 3 مگابایت
تصنیف صیاد
تصنیف صیاد با صدای علیرضا افتخاری کاری است که در آن بر روی صدای بم آقای افتخاری تمرکز شده است، کاری که تا پیش از آن کمتر از آقای افتخاری دیده شده بود. آلبوم صدایم کن که با استقبال خوبی هم روبرو شد چنین بود. تصنیف صیاد را در شکنج بشنوید و یا از اینجا دانلود کنید.
برای شنیدن، یکبار کلیک کنید و تا بارگذاری آهنگ چند ثانیه شکیبا باشید.
استعدادِ از دست رفته!!! شوخی با آقای افتخاری
آن سیبیل قشنگ، آن دارای طبع بلند، آن استعدادِ از دست رفته، آن ناشر دو آلبوم در هفته، آن دارای ریشِ پورفسوری، آن در تولید کار سریع تر از پیکِ موتوری! آن استادِ تصنیف خوانی، آن یگانه پهلوانِ همه چیز خوانی، آن خواننده سریال امیر کبیر، آن رکورد دار همکاری با صغیر و کبیر، آن اسوه عَمَل و عِلم، آن دشمن ورع و حلم، آن معدنِ نغمات کوچه بازاری، هنرمندِ تاجر، مولانا شیخ علیرضای افتخاری!
از نقد گریزان بود و نغمه خوانِ تیم سپاهان بود و در میتینگ های سیاسی میهمان!
گویند پیرنا تاج اصفهانی، آن صاحب نغماتِ آسمانی، به افتخارنا سفارش کرده بود :«فعلاً درپی یاد گرفتن باش ، هنوز برای خواندن زود است!» شیخنا نیز تا زمان حیات تاجِ اصفهانی در پی یاد گرفتن بود!
همچنین گویند تاج او را گفته بود: «در اندیشه پر کردن صفحه مباش». شیخ ما نیز سمعاً و طاعتاً این سخن را آویزه گوش کرد و هیچگاه صفحه ای پر نکرد، در عوض صنعت پخش سیدی را دگرگون ساخت!
نقل است روزی از کوچه ای می گذشت، که شنید مطربی این بیت را با خود زمزمه میکند :
«گویند سنگ لعل شود در مقام صبر آری شود، ولیک به خون جگر شود»
مریدان روایت کنند که مولانا با شنیدن این بیت نعره ای کشید و جامه از تن درید و دیگر صبر و خونِ جگر خوردن مصلحت ندید و دیارِ تهران را برای پرکاری برگزید!
مناقب او بسیار است و محامدش بی شمار، به طوری که سخن گفتن در این باب مصداقِ گز به اصفهان بردن است!
عارفی را پرسیدند: «چه گویی در وصف شیخنا مولانا علیرضا افتخاری؟» آن عارف ربّانی فی الفور پاسخ داد :
مریدان روایت کنند که مولانا با شنیدن این بیت نعره ای کشید و جامه از تن درید و دیگر صبر و خونِ جگر خوردن مصلحت ندید و دیارِ تهران را برای پرکاری برگزید!
مناقب او بسیار است و محامدش بی شمار، به طوری که سخن گفتن در این باب مصداقِ گز به اصفهان بردن است!
عارفی را پرسیدند: «چه گویی در وصف شیخنا مولانا علیرضا افتخاری؟» آن عارف ربّانی فی الفور پاسخ داد :
«زین شاخه به آن شاخه پریدن هنر اوست! »
گردش مالی بالای او در بازار موسیقی تا بدان جا رسید که شیخ الشیوخ عرصه آواز ، محمدرضا شجریان در مدحش گفته است :« اگر من صدای افتخاری را داشتم دنیا را فتح می کردم ! ».
پس از کسب مدال چهره های ماندگار ، شوخ چشمی از او پرسید : « شیخا! در عجبم از اینکه شما ماندگار تر از استادانی چون محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، داریوش صفوت، محمدرضا شجریان، شهرام ناظری و خیل بسیاری دیگر هستید!» شیخنا نگاهی عاقل اندر سفیه به او انداخت و گفت :» این ذرّه ای از کرامات ماست، امّا کیست که قدر بداند؟!»
مولانا افتخاری را پرسیدند :« چرا موسیقی پاپ میخوانی؟!» گفت: « تا اهالی پاپ بدانند ، پاپ یعنی چه!» خبرهایی به گوش می رسد که استاد قصد دارند به اهالی موسیقی زیرزمینی نیز بفهمانند ، موسیقی زیر زمینی و رپِ فارسی یعنی چه!
برگرفته از سایت فردا نیوز