از جان ِ من آغوش ِ تب دارت چه میخاهد؟
خط ِ دو ابروی ِ قلمکــــــارت چه میخاهد؟
در فکر ِ چیدن نیستم، اصـــرار یعنی چه؟
لب های ِ از شاتوت سرشارت چه میخاهد؟
کمتر بریز از پلک های ِ خود شراب ِ ناب
چشمان ِ مست ِ دلبری وارت چه میخاهد؟
دورم نرقصــــــان دامن ِ پروانه بافــــت را
پیراهـــن ِ گیپــــور ِ گلدارت چه میخاهد؟
تا بود گشت و گشت دورت پیچک ِ شعرم
دیگر دل ِ مغرور ِ دیــــــوارت چه میخاهد؟
هی جمع کردی مو به مو امضا علیه ِ من
اکنون به دست ِ باد، طومارت چه میخاهد؟
برگرد و بیش از این نمان باران ِ پاییــــزی!
شب پرسه های ِ خیس ِ تکرارت چه میخاهد؟
نشکن سکوتم را، برو دست از سرم بردار
آن سوز ِ لاکردار ِ گیتــــــارت چه میخاهد؟
عمری نشستم چشم بر راهت، نفهمیدی
حالا که پلکـــم بسته دیدارت چه میخاهد؟
یک روز نامم را به روی ِ سنگ می بوسی
من را اگرچه نیســـتم دلتنگ می بوسی
"شهراد میدری"