می فروشــــی در لبــــــاس پارســا برگشته است
آه از این نفـــرین که با دســـت دعـا برگشته است
پینــــههای دســــت و پا سر زد به پیشانی عجب!
کفـــــر با پیراهــــن زهــــــد و ریــــــا برگشته است
داد از این طـــــــرز مسلمــــانی که هر کس در نظر
قبلـــــه را میجویــــد اما از خـــــدا برگشتــه است
خیمــــــه خورشیـــــــد را «دیــــندارها» آتش زدند
آه معــنـــــای حقیـقــــــت تا کجا برگشتــــــه است
ای دل غمگیـــــــن به استقبــــال زیبـــــایــــــی بیا
کاروانــــــــی را که روی نیــــــــزهها برگشتـه است
چنـــد بــــــار آخــــر به استقبـــــال یک تن میروند
ســــر جـــــدا بازو جـــــدا پیکر جـدا برگشته است
جـــــاءَ نــــــورٌ اشبـــــــهُ النّــــــاسُ بِخَیــــــر الاولیاء
گوییـــا پیغمبــــــر از غـــار حـــــرا برگشتــــــه است
هر که آن خورشیـــد را در خون شنـــــاور دید گفت
حکــم قتل نـــور از شـــــام بــــلا برگشتــــــه است
از بـد و نیـک جهان جـای شکایـت هست و نیست
خوب یا بد هرچه هست از ما به ما برگشته است
*فاضل نظری*