دختر ِ خورشید

در نهفت ِ پرده ی شب 

دختر ِ خورشید 

نرم می بافد 

دامن ِ رقاصه ی صبح ِ طلایی را 

وز نهانگاه ِ سیاه ِ خویش

می سراید مرغ ِ مرگ اندیش : 

- " چهره پرداز ِ سحر مرده ست !

چشمه ی خورشید افسرده ست ! "   

می دواند در رگ ِ شب 

خون ِ سرد ِ این فریب ِ شوم 

وز نهفت ِ پرده ی شب 

دختر ِ خورشید 

همچنان آهسته می بافد 

دامن ِ رقاصه ی صبح ِ طلایی را 


*هوشنگ ابتهاج*


نظرات 1 + ارسال نظر
علی 7 اسفند 1392 ساعت 07:03 ب.ظ

لینک کردم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد