هنوز بی تو مانده ام

گر چه خویش را به هر چه خواستم رسانده ام

عشق من ! قبول کن هنوز بی تو مانده ام

تو، نهایت تمام قله های دوردست

من، کسیکه عشق را به قله ها رسانده ام

هر شب از هزار و یک شبی که با تو بوده ام

دامنی ستاره پیش پای تو فشانده ام

گرچه من سرم برای عشق درد می کند

با وجود این , تو را به دردسر کشانده ام

دامن تمام ابرهای دوردست را

با هوای آفتاب روی تو تکانده ام

گرچه آسمان تمام هستی مرا گرفت

بر لبم به خاطر تو شکوه ای نرانده ام

خوب من ! به جان آینه, به چشم تو , قسم

یک دل زلال در برابرت نشانده ام

حرف آخرم : همین که با تمام شاعریم

غیر تو ، برای هیچکس غزل نخوانده ام !

سهیل محمودی اشعار سهیل محمودی غزلیات سهیل محمودی شعر معاصر شاعران معاصر اشعار شاعران معاصر

محسن بیگی 15 آذر 1392 ساعت 11:15 ب.ظ

شکنج