شکنج

غزل سیمین بهبهانی تقدیم به سایه


دیگر نه جوانم که جوانی کنم، ای دوست
یا قصه از آن « افتد و دانی» کنم، ای دوست.
هنگام سبک خیزی یِ آهوی جوان است
پیرانه سر آن به که گرانی کنم، ای دوست
غم بُرد چنان تاب و توانم که عجب نیست
نتوانم اگر آنچه توانی کنم، ای دوست  
در مرگ عزیزان جوان فرصت آن کو
تا کار به جز مرثیه خوانی کنم، ای دوست؟
دل مُرد و در او شعله ی رقصان غزل مرد
حیف است تغزل که زبانی کنم، ای دوست
در باغ نه آن گلبن سرسبز بهارم
تا بار دگر عطرفشانی کنم، ای دوست
با برف زمستانیِ سنگین چه توان کرد
گر حوصله ی باد خزانی کنم، ای دوست؟
درسینه هوس بود و کنون غیرنفس نیست
جز این به نمردن چه نشانی کنم ، ای دوست؟
آن است که خود را چو غباری بزدایم
می باید اگر خانه تکانی کنم، ای دوست
سیمین بهبهانی اشعار سیمین بهبهانی زندگینامه سیمین بهبهانی غزلیات سیمین بهبهانی
محسن بیگی 17 آبان 1392 ساعت 08:33 ب.ظ
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد