روزگار ِ من کجاست...
کفشهای ِ تا به تا و وصـــــــــله دار ِ من کجاست؟
خاطرات ِ خوب و شیرین ِ بهـــــــــار ِ من کجاست؟
کوچه هــــــــــــــای ِ خاکی و باهم دویدن هایمان
شور و شوق ِ خنده ی ِ بی اختیــار ِ من کجاست؟
کاهگل ها عطر ِ دفتـــــــــــــرهای ِ کاهی داشتند
خاک ِ باران خورده ی ِ ایل و تبــــــار ِ من کجاست؟
کو دبستان؟ کو کلاس ِ درس؟ کو آن نیمکـــــــت؟
همکلاسی ِ همیشه در کنــــــــار ِ من کجاست؟
باغ سرسبـــــز ِ الفبـــــــــــــا را چرا گم کرده ام؟
سطر سطــر ِ سیب های ِ "آب"دار ِ من کجاست؟
آتش ِ پیراهنـــت مانده ست در من ســـــــــــالها
ریزعلی! تنهای ِ تنهـــــــــایم قطار ِ من کجاست؟
مانده جای ِ ترکـه اش بر روی ِ دستم، کو خودش؟
درس ِ سارا، درس ِ شیرین ِ انـــــار ِ من کجاست؟
رفت آن روباه ِ مکـــــــــــار و پنیـــــــــــــرم را ربود
زاغ ِ خوش آواز ِ روی ِ شاخســــــار ِ من کجاست؟
پس چه کس خط میزند مشق ِ شبم را بعد از این؟
پای ِ تختــــــــــــــه مهربان آموزگار ِ من کجاست؟
ثلث ِ اول آشنـــــــــــــــــایی، ثلث ِ دوم دوستی
ثلث ِ سوم دستـــــــــــخط ِ یادگار ِ من کجاست؟
باز هم پاییـــــــــــــــز شد بابای ِ پیر ِ مدرســــه!
خش خش ِ برگ ِ درختـــــان ِ چنار ِ من کجاست؟
کاش میشد باز هم برگشت تا آن روزهــــــــــــــا
خسته ام دلهـــای سنگی! روزگار ِ من کجاست؟
*شهراد میدری*
