گوش کن
دور ترین مرغ جهان می خواند.
شمعدانی ها
و صدا دارترین شاخه ی فصل
ماه را می شنود.
گوش کن
جاده صدا می زند از دور قدم های ترا.
چشم تو زینت تاریکی نیست.
پلک ها را بتکان
کفش به پا کن
و بیا
و بیا تا جایی که پر ماه به انگشت تو هشدار دهد.
و زمان روی کلوخی بنشیند با تو
و مزامیر شب اندام ترا
مثل یک قطعه ی آواز به خود
جذب کند.
پارسایی ست در آنجا که ترا خواهد گفت:
بهترین چیز رسیدن به نگاهی ست که
از حادثه ی عشق تر است.
سهراب سپهری
زیبا و دلنشین بود
خرسندیم که مورد پسند شما همراه گرامی شکنج، قرار گرفت. موفق و پیروز باشید
توحید، یعنی وحدت. یعنی یکی شدن. یعنی نیست شدن، فنا شدن، حل شدن در ذات یگانۀ بی‌همتا. یعنی جز او نیست و او تنها حقیقت واحد در کلّ هستی است و هر چه هست، از اوست و جز او آنچه هست، تنها پندار است.
هر چه می‌پندارید، هر چه می‌بینید و هر چه برایتان قابل رؤیت نیست، در بعد زمان و مکان تفسیر پیدا می‌کنند. در فراسوی ابعادی و خارج از حیطۀ زمان ومکان به یکی بودن و یکتا بودن ذات احدیّت پی خواهید برد.
پندارها را درجه‌بندی نکنید. آنچه پندار است، تنها پندار است. خارج از چهارچوب ابعاد، پندارها یکسانند ولی هنگامی که درچهاچوب ابعاد و حیطۀ زمان و مکان هستید، پندارها یکسان نیستند بلکه تقدّس آنها، شأن آنها و کرامت آنها با هم تفاوت دارد.
پس تلاش کنید، در حیطۀ ابعاد به خدایتان نزدیک شوید تا بتوانید زودتر و بهتر بی‌زمانی و بی‌مکانی را دریافته و از رنج پندار بودن و پندار دیدن رهایی یابید.
درود بر شما همراه گرامی
بسیار سپاسگزاریم