مردگان، ترانههای ناتمام جهانند،
و ما زادهشدیم تا ترا و ستارگان را
در یک پیالهی مالامال زمزمه کنیم.
ما که خود سرآغاز آن بینهایت مقدوریم.
زندگان، ترانههای ناسرودهی جهانند،
و ما زاده شدیم تا مردگان گمنام را
در چشمهای زرنیخ و زنجفیل گریه کنیم.
ما که خود پایان آن سرآغاز محتومیم.