زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم
با دلت حسرت هم صحبتی ام هست...
با چه رویی بنویسم غم دریا دارم؟
دل پر از شوق رهایی است، ولی ممکن نیست
به زبان آورم آن را که تمنا دارم
چه غم وقتی جهان از عشق نامی تازه می گیرد
چه غم وقتی جهان از عشق نامی تازه می گیرداز این بی آبرویی نام ما آوازه می گیرد
من از خوش باوری در پیله ی خود فکر می کردم
خدا دارد فقط صبر مرا اندازه می گیرد
به روی ما به شرط بندگی در می گشاید عشق
عجب داروغه ای! باج سر دروازه می گیرد
ادامه مطلب ...
مژده وصل
انتظار همه را نیز به آخر برسان
همه پرورده ی مهرند و من آزرده ی قهر
خیر در کار جهان نیست تو هم شر برسان
لاله در باغ تو رویید و شقایق پژمرد
به جگر سوختگان داغ برابر برسان
یک روز دیگر صبر کن...
تنگ آب از روزهای قبل خالی تر شده است
زندگی در دوستی با مرگ عالی تر شده است
هر نگاهی می تواند خلوتم را بشکند
کوزه ی تنهایی روحم سفالی تر شده است
آخرین لبخند او هم غرق خواهد شد در آب
ماه در مرداب این شب ها هلالی تر شده است ادامه مطلب ...
باز در خود خیره شو، انگار چشمت سیر نیست
درد خودبینی است می دانم تو را تقصیر نیست
کوزه ی دربسته در آغوش دریا هم تهی است
در گل خشک تو دیگر فرصت تغییر نیست
شیر وقتی در پی مردار باشد مرده است
شیر اگر همسفره ی کفتار باشد، شیر نیست
هر کجا زلفی پریشان شد، گمان کردم تویی
ناگهان آیینه حیران شد، گمان کردم تویی
ماه پشت ابر پنهان شد، گمان کردم تویی
ردپایی تازه از پشت صنوبرها گذشت ...
چشم آهوها هراسان شد، گمان کردم تویی
ای نسیم بی‌قرار روزهای عاشقی
هر کجا زلفی پریشان شد، گمان کردم تویی
کمترین فایده عشق...
بوسه‌ی اوست که چون مهر به پیشانی ماست
شادمانیم که در سنگدلی چون دیوار
باز هم پنجره‌ای در دل سیمانی ماست
موج با تجربه‌ی صخره به دریا برگشت
کمترین فایده‌ی عشق پشیمانی ماست
آزادگی
آری گذشت! مستی دلدادگی گذشت
در آتش خیال تو با خود قدم زدم
دوران عاشقی به همین سادگی گذشت
می دانم ای فرشته که باور نمی کنی
شب های قصه گویی و شهزادگی گذشت
این است که من معتقدم، عشق زمینی‌ست
آینده‌ی ما دورتر از آینه‌بینی‌ست
ما هرچه دویدیم، به جایی نرسیدیم
ای باد! سرانجام تو هم گوشه‌نشینی‌ست
همین که نعش درختی به باغ می افتد
بهانه باز به دست اجاق می افتد
حکایت من و دنیایتان حکایت آن
پرنده ایست که به باتلاق می افتد
عجب عدالت تلخی که شادمانی ها
فقط برای شما اتفاق می افتد
آینه
عاشقان...
می فروشــــی در لبــــــاس پارســا برگشته است
آه از این نفـــرین که با دســـت دعـا برگشته است
پینــــه‌های دســــت و پا سر زد به پیشانی عجب!
کفـــــر با پیراهــــن زهــــــد و ریــــــا برگشته است
داد از این طـــــــرز مسلمــــانی که هر کس در نظر
قبلـــــه را می‌جویــــد اما از خـــــدا برگشتــه است
ادامه مطلب ...پژواک
بستن زلف رها سنگدلی می‌خواهد
دل شکستن همه‌جا سنگدلی می‌خواهد
چون دلت حال مرا دید نپرسید چرا
عشق بی‌چون و چرا سنگدلی می‌خواهد
ادامه مطلب ...مرگ در قاموس ما از بی وفایی بهتر است
مرگ در قاموس ما از بی وفایی بهتر است
در قفس با دوست مردن از رهایی بهتر است
قصه ی فرهاد دنیا را گرفت ای پادشاه
دل به دست آوردن از کشور گشایی بهتر است
تشنگانِ مِهر محتاج ترحم نیستند
کوشش بیهوده در عشق از گدایی بهتر است
ادامه مطلب ...
مرگ در قاموس ما از بی وفایی بهتر است
مرگ در قاموس ما از بی وفایی بهتر است
در قفس با دوست مردن از رهایی بهتر است
قصه ی فرهاد دنیا را گرفت ای پادشاه
دل به دست آوردن از کشور گشایی بهتر است
تشنگانِ مِهر محتاج ترحم نیستند
کوشش بیهوده در عشق از گدایی بهتر است
بعد یک سال بهار آمده، می بینی که!
بعد یک سال بهار آمده، می بینی که!
باز تکرار به بار آمده، می بینی که!
سبزی سجده ی ما را به لبی سرخ فروخت
عقل با عشق کنار آمده، می بینی که!
گناه
جان پس از عمری دویدن لحظه ای آسوده بود
عقل سرپیچیده بود از آنچه دل فرموده بود
عقل با دل رو به رو شد ، صبح دلتنگی بخیر
عقل برمی گشت راهی را که دل پیموده بود ادامه مطلب ...