لب به قول پدرم بود که دندان آمد
روز داغ تو به دل داشت، به پایان آمد
شب خیال تو به تن کرد، چراغان آمد
آسمان کی دلش از خشکی این خاک شکست؟
ابرها فکر تو بودند که باران آمد
چه جهان‌بینی تلخی که تو را از کف داد
هرکه با چتر از آن پس به خیابان آمد
ادامه مطلب ...
شب خیال تو به تن کرد، چراغان آمد
آسمان کی دلش از خشکی این خاک شکست؟
ابرها فکر تو بودند که باران آمد
چه جهان‌بینی تلخی که تو را از کف داد
هرکه با چتر از آن پس به خیابان آمد
بیزارم از آن عشق که عادت شده باشد
بیزارم از آن عشق که عادت شده باشدیا آن که گدایی محبت شده باشد
تبدیل به غوغای حسادت شده باشد
باغی ست که آلوده به آفت شده باشد
قرار بود که از عشق نگذریم...
چو شاخه ای که امیدش به برگ و باری نیست
بهار آمده، اما مرا بهاری نیست
نوشته است: بهار است، شاخه ها سبزند ...
ولی به گفتۀ تقویم اعتباری نیست
مرا که عطر بهشت از تن تو بوییدم
به باد هرزۀ اردیبهشت کاری نیست