شکنج

چقدر گل بشوی، باد پرپرت بکند...



چقدر گل بشوی، باد پرپرت بکند
چقدر گریه کنی، گریه لاغرت بکند

چقدر صبر کنی تا بزرگ تر بشوی
که دستهای پدر، روسری سرت بکند

به گریه از لب دیوار پیش رو بپری
جهان روانه ی دیوار دیگرت بکند
  
به رازهای تنی تازه اعتماد کنی
و یک تصادف بی ربط، مادرت بکند

شبیه آهویی گوشه ی طویله شوی
که زندگی بکنی، زندگی خرت بکند

لباس تا شده ای روی بند رخت شوی
عبور هر ابری، روز و شب ترت بکند

چقدر صبر کنی تا دوباره پرت شوی
که زندگی یک فنجان لب پرت بکند

فرار کن طرف مرگ، التماسش کن
فرار کن... شاید مرگ باورت بکند ...

حامد ابراهیم پور

حامد ابراهیم پور چقدر گل بشوی، باد پرپرت بکند شعر غمگین شعر اعتراضی شعر زن شاعران معاصر غزل نعاصر شکنج موسیقی شعر و موسیقی
زهرا قرآنی 5 اسفند 1394 ساعت 03:24 ب.ظ
نظرات 1 + ارسال نظر
LO0OVE 5 اسفند 1394 ساعت 04:15 ب.ظ http://dokhtaroone.ftp.sh

خیلی از سایتتون خوشم اومد موضوعاتشو متنوع ترکنین بهتره
از ته دل خیلی دوست دارم شما هم به من سر بزنید
6518

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد